In de dynamische wereld van zakendoen is risicobeheersing vaak een van de belangrijkste aspecten voor het behalen van succes. Toch zien veel organisaties compliance en risico beheersing als een noodzakelijke verplichting — iets wat moet worden geïmplementeerd om aan externe eisen te voldoen en waarbij je bijna alles probeert te vermijden wat mogelijk mis kan gaan.
Dit leidt vaak tot een aanpak waarin procedures en controles leidend zijn, daarnaast blijft de focus op prestatie(beloning), groei en omzet. Uiteraard is het neerzetten, laten functioneren evalueren van een risico control framework is van belang voor beheersing van risico. Maar ook om aan stakeholders, waaronder de toezichthouder te kunnen laten zien dat deze maatregelen zijn genomen.
Maar is een grote hoeveelheid aan procedures en controle maatregelen echt de meest effectieve manier om risico’s aantoonbaar te beheersen en duurzaam succes te garanderen? Wat als risicobeheersing niet alleen een kwestie van beperking is, maar van balans? Wat als het beheersen van risico’s niet draait om het uitsluiten van alles wat onzeker is, maar om het vinden van de juiste balans die ruimte biedt voor groei en innovatie?
Wij zijn van mening dat de sleutel ligt in balans. Controle en vertrouwen gaan hand in hand waarbij een teveel aan controle maatregelen de bureaucratie versterkt en te veel vertrouwen zonder maatregelen en het ontbreken van aantoonbaar bewijs van beheersing ook niet werkt (‘iemand op zijn blauwe ogen geloven’). Het gaat creëren van een evenwicht tussen harde en zachte controle maatregelen. Deze noemen we in dit artikel en in de door Projective gebruikte Compliance Risk Management Cycle: hard en soft controls.
Het gaat dus niet alleen processen, controls en audits, maar ook om de tone at top, waarbij het belang van risico cultuur wordt uitgedragen door het leiderschap, waarin we samenwerking belangrijk vinden en elkaars rol in het grote geheel begrijpen en er een intrinsieke motivatie aanwezig is om juridisch en moreel het juiste te doen. Een bedrijf dat deze balans vindt, creëert een gezonde risicocultuur, verbetert zijn reputatie én bereikt duurzame groei.
Laten we niet alleen naleven omdat het moet, maar omdat het waarde toevoegt.
De organisatie-ijsberg is een krachtige metafoor die de complexiteit van organisatiestructuren en -dynamieken illustreert door ze te verdelen in twee hoofdcomponenten: het zichtbare en het onzichtbare. Het zichtbare deel, of de bovenstroom, omvat alle formele en gemakkelijk waarneembare elementen van een organisatie, zoals haar structuren, beleid, en officiële processen die helpen bij het inrichten van een control framework.
In contrast, het grootste deel van de ijsberg ligt onder de oppervlakte en vertegenwoordigt de informele, vaak ongrijpbare aspecten, zoals onderlinge relaties, ongeschreven regels, en de cultuur die binnen een organisatie heerst. Deze metafoor benadrukt het belang van zowel de zichtbare als onzichtbare factoren van menselijk handelen in organisaties en helpt in het begrijpen en effectief managen van risico’s in organisaties.
Het model van de organisatie-ijsberg is niet het resultaat van één enkele auteur of moment, maar een evolutie van inzichten uit psychologie, sociologie en managementwetenschappen. De oorsprong ervan is deels terug te voeren op de psychodynamische theorieën van Sigmund Freud, die de menselijke geest beschreef als een ijsberg, waarbij het grootste, onbewuste deel onder de oppervlakte verborgen blijft (Freud, 1915). Later werd deze metafoor aangepast om de complexiteit van organisaties te illustreren, waarbij de nadruk lag op de zichtbare en onzichtbare aspecten van structuren en processen.
De verdere ontwikkeling van het model werd beïnvloed door onderzoek naar organisatiecultuur, met name door Edgar Schein, die de diepere lagen van organisaties analyseerde. In Organizational Culture and Leadership (Schein, 2010) beschrijft hij hoe onderliggende waarden, overtuigingen en aannames het gedrag binnen organisaties beïnvloeden, hoewel ze vaak onzichtbaar blijven. Dit gedachtegoed vormt de basis van het organisatie-ijsbergmodel zoals we dat vandaag kennen.
Het ijsberg model geeft inzicht in de complexiteit van organisatiestructuren en -dynamieken en daarmee ook de werking en risico’s in het managen van een organisatie. Risico’s zijn onlosmakelijk verbonden aan ondernemen en daarmee ook aan het succes van de onderneming. Risicobeheersing betekend niet dat je risico’s perse volledig moet vermijden wel is het van belangen deze effectief te managen. Bij het doen van een risico assessment is dan ook interessant om naast vereisten te kijken naar de formele en informele organisatie en haar impact op de beheersmaatregelen.
Beheersing van de risico’s gericht op de formele organisatie zijn veelal verankerd in ‘hard controls’, waar de informele organisatie en daarmee het menselijk handelen vaak lastiger aan te tonen is, echter met behulp van ‘soft controls’ de gewenste risico cultuur kan stimuleren.
Het ijsberg model geeft inzicht in de complexiteit van organisatiestructuren en -dynamieken en daarmee ook de werking en risico’s in het managen van een organisatie. Risico’s zijn onlosmakelijk verbonden aan ondernemen en daarmee ook aan het succes van de onderneming. Risicobeheersing betekend niet dat je risico’s perse volledig moet vermijden wel is het van belangen deze effectief te managen. Bij het doen van een risico assessment is dan ook interessant om naast vereisten te kijken naar de formele en informele organisatie en haar impact op de beheersmaatregelen.
Beheersing van de risico’s gericht op de formele organisatie zijn veelal verankerd in ‘hard controls’, waar de informele organisatie en daarmee het menselijk handelen vaak lastiger aan te tonen is, echter met behulp van ‘soft controls’ de gewenste risico cultuur kan stimuleren.
Wat zijn hard en soft controls eigenlijk? 'Hard controls' refereren naar formele, tastbare maatregelen die zijn ontworpen om regelgeving te implementeren, gewenst gedrag af te dwingen en ongewenst gedrag te voorkomen. Deze maatregelen zijn vaak vastgelegd in documenten en richten zich op structurele aspecten van de organisatie, zoals procedures, protocollen, taakomschrijvingen en administratieve systemen. Het doel is om via duidelijke richtlijnen en regels de efficiëntie en effectiviteit van bedrijfsprocessen te waarborgen.
Soft controls, oftewel culturele en gedragsbeïnvloedende factoren, spelen een cruciale rol in het effectief beheersen van risico's binnen organisaties—mits ze op de juiste manier worden ingezet. Dit benadrukt hoogleraar Muel Kaptein, die in zijn onderzoek aantoont dat een sterke morele bedrijfscultuur bijdraagt aan duurzaam succes en integer gedrag binnen organisaties (Kaptein, M., 2018, Business Ethics: Managing Corporate Integrity and Responsibility).
'Soft controls' worden ook wel mensgerichte beheersmaatregelen genoemd en refereren naar de menselijke factor in een organisatie. Deze omvatten de kennis, motivatie, loyaliteit, integriteit, inspiratie, normen en waarden van medewerkers. Bij soft controls ligt de nadruk op het creëren van een motiverende en stimulerende omgeving. In de veronderstelling dat daarmee de persoonlijke doelstellingen in het verlengde van de organisatiedoelstellingen komen te liggen. En de werknemer daarmee handelt in belang van de organisatie.
De risico cultuur binnen een organisatie is een belangrijke oorzaak van incidenten, misstanden, ongewenst gedrag en strategische misstappen. Zelfs de beste beleidsstukken, procedures en regels hangen uiteindelijk af van de factor ‘mens’ binnen een bedrijf of organisatie. Elementen uit de onderstroom van de ijsberg kunnen een diepgaande invloed hebben op de dagelijkse werking van de risico cultuur van een organisatie. Denk hierbij aan informele netwerken en relaties, overtuigingen, macht, ongeschreven regels, verborgen agenda’s, informele communicatie kanalen.
Betere soft controls en/of meer aandacht voor soft controls verlagen de noodzaak tot onnodige bureaucratie in de hard controls daarnaast ontstaan er door meer aandacht aan soft controls te geven meer begrip en intrinsieke motivatie voor de noodzaak en het belang van regelgeving en een juiste risico cultuur. De sleutel ligt in balans: een evenwicht tussen hard en soft controls. Niet alleen processen, controls en audits, maar ook leiderschap, samenwerking en intrinsieke motivatie. Een bedrijf dat deze balans vindt, creëert een gezonde risicocultuur, verbetert zijn reputatie én bereikt duurzame groei.
Voorbeelden van instrumentele beheers maatregelen/hard controls:
Professor Muel Kaptein ontwikkelde een model waarin hij acht soft controls identificeert die gedrag binnen organisaties beïnvloeden. Deze soft controls zijn: helderheid, voorbeeldgedrag, betrokkenheid, uitvoerbaarheid, transparantie, bespreekbaarheid, aanspreekbaarheid en handhaving. In 2003 benadrukte hij al het belang van deze controlemaatregelen in zijn artikel 'Controlling the soft controls' (Tijdschrift voor Organisatie en Control), een visie die hij nog steeds uitdraagt in al zijn publicaties, waaronder 'Soft controls: wat houdt het in en wat kan ik ermee?' gepubliceerd door de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Dit artikel biedt verdere verdieping en voorbeelden van soft controls in de praktijk:
Een van de meest krachtige manieren om risicobeheersing in balans te brengen, is door het te verankeren in de cultuur van een organisatie. Wanneer risicobeheersing niet alleen als een taak van het management wordt gezien, maar als een gezamenlijke verantwoordelijkheid van het hele team, ontstaat er een proactieve benadering van risico’s. Medewerkers voelen zich betrokken bij het proces en zijn beter in staat om risico’s te signaleren en te beheersen. Dit creëert niet alleen een veiliger werkklimaat, maar versterkt ook de innovatie en de samenwerking binnen de organisatie.
Regelgeving alleen is niet genoeg. .
Een gezonde risicocultuur – waarin integriteit wordt beleefd, niet alleen afgedwongen – is essentieel voor het behoud van vertrouwen, reputatie en duurzame groei. Niet alleen in de financiële sector zien we een verschuiving: van incidenten die voortkomen uit schendingen van regelgeving naar integriteitskwesties die diepgeworteld zijn in gedrag, rolmodellen, leiderschap, teamdynamiek en groepsdruk.
Integriteit gaat verder dan het opbouwen van een sterk controle framework; het vraagt om ethisch juist handelen en om aandacht voor de menselijke kant en informele kant van de organisatie. Ook de stakeholders van uw organisatie hebben hoge verwachtingen als het gaat om beheersing van risico’s, cultuur, duurzaamheid en reputatie:
Onze Consultants helpen je graag te voldoen aan compliance vereisten, zodat jouw risico's beheersbaar blijven en jouw reputatie behouden blijft. Implementatie van regelgeving alleen is echter niet genoeg. Een gezonde risicocultuur – waarin integriteit wordt beleefd – is essentieel voor het behoud van vertrouwen, reputatie en duurzame groei. Regelgericht én waarde gedreven. Wij zijn van mening dat balans tussen hard en soft controls leidt tot duurzaam succes.
Daarom bieden wij ook diverse services aan om jouw aandacht te geven aan het vergroten of versterken van jouw risico cultuur. Waarbij het altijd goed is met elkaar te inventariseren wat de gewenste cultuur zou zijn en waar je op dit moment met jouw organisatie staat. Met de juiste cultuur kan het aantal hard controls en de intensiteit van de monitoring daarvan omlaag.
Een aantal mogelijkheden waarmee wij je kunnen ondersteunen: